Szymon Tadeusz Broniewicz

1770 ? – 03 02 1855, Kazimierz Dolny

ojciec: Leon Broniewicz herbu Radwan jr.

Jego żona: Franciszka Skalska.

Znamy 8 dzieci, w tym Jozefa Kacpra.

Wielki patriota. Uczestniczył w powstaniu kościuszkowskim w 1794 roku.

Niektóre daty

1770 ? – urodziny
(Według Jerzego Broniewicza, urodził się w 1747 r., syn Leona, elektora z 1733 r.).

przed 1792 – małżeństwo z Franciszką Skalską w Rokitnie.

1794 – ranny i uwięziony po bitwie w Maciejowicach

1796 – zwolniony z rosyjskiego więzienia.

03 02 1855 – śmierć w Kazimierzu Dolnym.

Jego żona, Franciszka Skalska

Prawdopodobnie urodzona przed 1775 rokiem.

Jej ojciec Skalski, urodzony w 1740 roku.
Rodzina Skalskich była bardzo obecna na tym terenie, sądząc po liczbie aktów stanu cywilnego w parafii w Lubartowie, do której należało także Rokitno.

Niektóre źródła podają, że była ona drugą żoną Szymona Tadeusza Broniewicza. Chodzi z pewnoscia o ewidentna pomylke w akcie zgonu syna Jakuba, ktory to sugeruje.

W Ostrowiu urodzili sie Jakub i Walenty.

W Rokitnie urodzili się dwaj młodsi synowie : Józef Kasper i Antoni Jan. Potwierdzają to ich akty urodzenia. Ci ostatni będą mieszkać pozniej z ich rodzicami w Kazimierzu.

Wiemy tez z aktu slubu Jakuba, ze w r. 1827 mieszkali w Jaroslawcu (parafia Uchanie, powiat Hrubieszow).
Czy nalezy szukac zwiazkow z rodzina Uchanskich herbu Radwan ?

Źródła:
Adam Boniecki, Herbarz polski – 2.336,4 – t. II s. 136: Broniewiczowie h. Radwan.
Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana – le.3859.2.13 – Trzciński
Sejm Wielki (watpliwe dane)

Życie osobiste i zawodowe

Szymon byl najstarszym z 12 braci Broniewiczów.
Przed 1792 rokiem ożenił się z Franciszką Skalską.
Uczestniczył w powstaniu kościuszkowskim. Zwolniony po 2 latach niewoli rosyjskiej, pod koniec 1796 r., powrócił, aby zająć się swoim majątkiem. Ale gdzie?

Ostrowie, miejsce narodzin starszych dzieci Walentego i Jakuba?
Albo Rokitno (koło Lubartowa), gdzie urodziły się inne dzieci?

Później opuscił Rokitno dla Kazimierza Dolnego. Dlaczego Kazimierz?
Istnieje hipoteza, że Szymon Tadeusz pracował w administracji Sanguszki Hieronima, męża Anny Teofilii Sapiehy, która była właścicielką (sprawdzic) Lubartowa, a tym samym Rokitna, a od 1774 roku także Kazimierza.

Źródła:
Wikipédia
Kazimierz Dolny
Marek Michniewski

Szymon Broniewicz uczestniczył w powstaniu kościuszkowskim. Został ciężko ranny w bitwie pod Maciejowicami 10 października 1794 r. i został wziety do niewoli przez Rosjan.

Była to bitwa między powstańcami Polski i Litwy, dowodzonymi przez Tadeusza Kościuszkę, a rosyjską armią cesarską pod dowództwem Aleksandra Suworowa. Bitwa zakończyła się rosyjskim zwycięstwem.

bitwa pod Maciejowicami

Jego dzieci

Anna Makowska

1792 – 28 12 1837, Kropiwnik, Wołyń

c. Szymona i Franciszki z d. Skalskiej Broniewiczow. Małżeństwo 12 stycznia 1817 w Lecznie, pow Chelmno, woj. Lublin z Józefem Makowskim herbu Jelita (ok. 1788 – 1853), syn Michala lub Mikolaja i Maryanny, zawod w momencie slubu : z-ca Sekwestratora.
Mieli jedenaścioro dzieci.

Korzystaliśmy z informacji pani Ewy Benesz i pana de Perczyński (myheritage).
Drzewo genealogiczne de Perczyński do skonsultowania
Rodzice i dzieci w wieku nr 1 do 5 wpisani w 1862 r. do księgi szlacheckiej Lub. gov. s. 47-51.APL, DSGL, syg. 127 s. 47–51
źródło acte de décès n° 107
E. Sęczys Szlachta gub. august…, p 268
dokumenty stanu cywilnego
Dzieci

1 Adolf Romuald Makowski 

26 01 1818 – 1912
lub 1827? – 1912 wg E. Benesz

Ożenił się z Julia Rodakiewicz. Julia była córką Rafała Rodakiewicza, adjutanta księcia Józefa Poniatowskiego.
Odziedziczył po niej teatr, jeden z dwu najstarszych w Polsce, tzw. Teatr Makowskich w Lublinie, obecnie Teatr Stary.
We wrześniu 2022 roku będzie obchodzone 200 – lecie Teatru Makowskich,
przygotowywana jest ekspozycja historii rodzinnej, potem publikacja w
formie ksiażki.

Drugie malzenstwo z Józefą Kruszewską (1862 (wg * de Perczynski) – 1942).
Oto ich dzieci w kolejnosci daty urodzenia:

1883 Lublin – 1970
Jej pierwszy maz to Władysław Adolf Perczyński (1878 – 10 listopada 1917, Moskwa).
Slub zawarty 27 maja 1906 w Lublinie.

Ich dzieci :
1 Jerzy (George) Perczyński (28 marca 1907, Tsitsikar Chiny Mandżuria – ?).
9 listopada 1935 slub z Colette Michelle Adlyne Giton.
2 Henryk (Henri) de Perczynski (11 maja 1912, Lublin – ?)

Drugi mąż Edward (Edouard) Borowski, urodzony 14 marca 1881 w Melle, Deux Sevres (Francja) – zm. ?, Royan (Francja).

Dwoje dzieci z tego slubu :
1 syn, Borowski
2 corka, Iza (Isabelle) Borowski

Marianna mieszkała we Francji.

Nazywana tez Rozalia.
Jej pierwszy mąz: Narcyz Ćwirko Godecki (1878-1916), malżeństwo zawarte w 1907 roku. Przyczyna zgonu meza nieznana.

Mieli dwoje dzieci:

1 Janina Maria Godecka (1912-1913)

2 Mieczysław Grzegorz Godecki (1914-?)

Drugi mąż: Eugeniusz Władysław Stodolak (1885-1972), ślub w 1914 r.

1886 – ?
1893-1969 (selon de Perczynski)

Romuald, ożeniony z Marią Afanasjewowną (1896-?). Maria była córką Aleksandra Afanasjewa i Marii Wisłockiej.

Ich dzieci :

1 Mieczyslaw Marian Makowski (1915-?)

2 Janina Maria Makowska (1918-1920)

3 jan Wlodzimierz Makowski (1943-2001)

4 Jerzy Makowski

06 06 1898 – 01 05 1973
czasem figuruje jako Alojza Wanda. Jej maz to Zdzislaw Benesz (02 05 1885-1980 lub 04 04 1981). Mieszkaja w Krakowie. We wspomnieniach jej wnuczka Ewa Benesz nazywa ja Babcia Niusia.

Ich dzieci:

1 Zbigniew Konrad Benesz (1914, Lublin – 11 12 1943), ktory jest ozeniony z Wladyslawa z domu Oleszczuk (1909 – 1973), corka Marii Oleszczuk z d. Mazurkiewicz (1880 – 1960). Wladyslawa po smierci meza mieszka ze swa matka i z corkami w Izbicy kolo Krasnystawu.

Zbigniew i Wladyslawa maja trzy corki:

  • Roza (1935)
  • Maria (1937 – 2007)
  • Ewa (01 04 1943)

Ewa Benesz

znana aktorka teatralna.

Zrodlo : biografia Ewy Benesz (pl)
EWA BENESZ. Wybrane dokumenty (pdf, pl)

2 Krystyna Styfi (1917-?), mariée avec Henryk Styfi.


3 Nikander Zygmunt Benesz (1919-1919)


4 Apolinary Romuald Benesz (1924-1924)


5 Waldemar Benesz (?-1943)

 

1902 – ?
Jej mąż: Ildefons Klonowski.

2 Franciszek Józef Paweł Makowski 

 29 03 1824 – ?

3 Konstanty Tadeusz Józef  Makowski 

01 03 1826 – ?

4 Jan Michał Makowski 

1 (12?) 04 1828 – ?

5 Wacław Władysław Ignacy Makowski 

 05 03 1830, Sokol -?

6 Emilia Makowska

27 12 1831-?

7 Wilhelm Makowski 

15 04 1833, Luboml -?

małżeństwo 25 06 1867 r. w Tusku, z Henryką Myślińską, córką Adama i Antoniny Czupryńskiej.

8 Pulcheria Kamila Makowska

25 06 1834, Kropiwnik -?

9 Józef Makowski 

 ?- ?

małżeństwo 15 01 1856 w Bucynie z Katarzyną Gadziewicz, córką Jakuba i Petroneli Wernickiej.

Mieli dwoje dzieci:

1 Aleksander Wacław
01 08 1856-?

2 Jozef Wincenty
08 09 1858-?

10 Franciszek Makowski 

? -18 01 1876

małżeństwo 07 02 1860 w Turzysku z Ludwiką Zanicką, córką Karola i Anną Odyńską.

Ich dzieci:

1 Roman Romuald
(20 03 1861-?)

2 Stanisław
(16 05 1862-07 05 1863)

3 Józef Stanisław
(11 06 1864-?)

4 Maria
(11 08 1866-18 09 1867)

5 Witold (Wincenty)
(18 03 1870-?)

6 Franciszek Dionizy
(07 01 1872-?)

7 Bolesław Dawid
(18 12 1874-?)

11 Zofia Rossowicka

? – 27 04 1854

12 Marianna Makowska

? – ?

13 Antoni Makowski

? – ?

Jakub h. Radwan Broniewicz

1800 (01?) Ostrowie, Wołyń – 11 listopada 1865 r, Dziekanow.

Potwierdził szlachectwo w Królestwie Polskim herbem Radwana (Bon.; Urus.; Sęcz.).
Swoją karierę rozpoczął w Warszawie.
Zawód: zastępca burmistrza, członek założyciel i kasjer Towarzystwa Rolniczego w Hrubieszowie (TRH), protegowany Stanisława Staszica, sam związany z tym Towarzystwem.
Jakub otrzymał działkę 100 morg, największą przewidzianą w statucie, w Dziekanowie. Miał 21 lat. W 1824 roku został kasjerem TRH. Wybudował tam dwór i oficyny, a dwa lata później zamieszkuje tam, nazywając je «Jakubówką» lub Jakubowiskami. Tam urodziły się wszystkie dzieci.

W akcie zgonu nazwany “wlasciciel Kolonii (Folwark Dziekanowskiej Kolonii)”. W akcie slubu : zastepca wojta, Kasjer Towarzystwa Rolniczego Hrubieszowskiego.

Małżeństwo w Horodle 6 września 1827 roku z Heleną Grabowiecką, urodzoną w Wilkołazie około 1807 (lub 1804 roku), zmarłą 22 sierpnia 1855 roku, córką Józefa i Scholastyki Tranowskiej, zamieszkalych we wsi Boza Wola. Czy to znow przypadek, ze tam pozniej otrzyma swoja pierwsza misje profesjonalna  mlody Michal Tomasz Bodalski ?
Jej ojciec był dzierżawcą w Tuczepach, obok Grabowca.

Prawdopodobnie od 1828 roku był on tym, co dziś można by nazwać pierwszym zastępcą burmistrza.
Niestety, kiedy jedni się wzbogacili, inni poczuli się oszukani. Jakub został oskarżony o oszustwo, ale być może niesłusznie, z zazdrości, ponieważ wygrał proces.
Po powstaniu w 1863 r. rząd carski pozbawił TRH wszelkiej autonomii. Jakub zmarł tuż przedtem.

Jakub zarządzał swoim majątkiem z czterema pracownikami, później także z pomocą swoich synów. W połączeniu z dochodami i przywilejami urzędnika, zarabiał na życie bardzo dobrze.

Umiera jako wdowiec.

Mieli czternaścioro dzieci.

Źródło: Szlachta Gub Lub….
myheritage de M. Zuk
Świadectwo zgonu Józefa Wacława: a.zg. 60/1920-P.   źródło
“Puławski słownik biograficzny”
“Polski Indeks Biograficzny”

Stanisław Staszic, polski działacz oświeceniowy, pionier spółdzielczości, pisarz polityczny i publicysta, filozof i tłumacz, wolnomularz, przyrodnik: geograf i geolog; ksiądz katolicki.

W 1800 r. Staszic kupił grunty 12 tys. morg (intabulowane 9 marca 1801 na nazwisko Anny z Zamoyskich Sapieżyny), aby stworzyć model pozycji społecznej chłopa, który mógłby być przydatny dla całego kraju. 329 rolników podpisało umowy w zamian za darowiznę ziemi.

W 1812, w folwarku Jarosławiec (koło Uchań) założył Towarzystwo Rolnicze Hrubieszowskie, stając się tym samym prekursorem spółdzielczości w Polsce. W 1816 dołączył do ruchu folwark dziekanowski.

Dzieci

1 Anna Broniewicz

zmarła prawdopodobnie jako dziecko

2 Aleksander Antoni Broniewicz

4 września 1828-1852 r. (lub 55)
jest Weterynarzem Powiatowym w Wieluniu. Zmarł bardzo młodo, nie zostawiając dzieci.

Jerzy Broniewicz nie wspomina o nim – przeoczenie?

3 Romuald Broniewicz

1 sierpnia 1829 r. – 3 (lub 15) maja 1889 r.
w rosyjskiej armii cesarskiej; brał udział w wojnie krymskiej, pod koniec kariery jako kapitan. Po służbie wrócił do Jakubówki, gdzie zmarł. Potwierdzona szlachetność.

4 Franciszka Broniewicz

1833-1835
zmarła jako dziecko

5 Emilia Michałek vel Michałko

1834-1912
małżeństwo w 1854 r. z Albertem (?-1907), kupcem z Krasnegostawu. Ich dzieci:

1857 – 31 08 1861, Włodzimierz.

1859-193, weterynarz.

1865-1893

1868 – ?

6 Antoni Wenceslas (Waclaw) Broniewicz

5 lipca 1835 r. – 15 listopada 1917 r.
studiował w Hrubieszowie, prawdopodobnie rolnictwo; nigdy nie był żonaty. Wyjechał wraz z bratem Wacławem Józefem do Kazimierza, na pewien czas wynajął «Walencję». Właściciel dużnej i nowoczesnej pasieki i ziemi około 5 morg zwanej «Polem pod wieżą». W 1915 roku wraz z rodziną Wacława przeniósł się do Radomyśla, gdzie zmarł.

7 Kajetan Broniewicz

15 lipca 1837 r. -1855 r.

(urodzony 15 01 roku według PSBiograficznego)

8 Ludwika Helena Broniewicz

1839-?
zmarła prawdopodobnie jako dziecko

9 Cecylia Rychlinska

2 février 1840 – 1903 Zytomierz
2 lutego 1840 – 1903 Żytomierz
Po śmierci matki zaopiekowała się młodszymi braćmi i domem z pomocą babci Tekli Grabowieckiej.
Wyszła za mąż w 1861 r. za Aleksandra Rychlińskiego (?-1881), asesora ziemi kowielskiej. Mieszkali w Żytomierzu. Po śmierci męża, Cecylia wróciła do Jakubówki z dziećmi Mikołajem Teodorem i Witalią.
Ich dzieci:

1861-1863

 1872 (lub 71) – 1963

dyrektor banków w Łucku, Kowlu, Kijowie, Berdyczowie, Toruniu. Zmarł w Warszawie, gdzie mieszkają jego potomkowie.

1876-1942.

1881 – ?

10 Feliks Broniewicz

25 maja 1842 r. – 1852 r.
według Jerzego B. żył jeszcze po 1889 roku, ale nic nie wiemy o jego życiu.

11 Teofil Julian Broniewicz

10 września 1843 r. – 1859 r.

(urodzony 10 06 roku według PSBiograficznego)

12 Wacław Józef Broniewicz

2 września 1844 – 9 kwietnia 1920 r.
Czasami nazywany jest Józefem Wacławem. Studiował najpierw w Hrubieszowie, potem w Warszawie.
Weterynarz Powiatu Puławskiego od 1876 roku.
Jest żonaty z siostrą stryjeczną, Anastazją Bronisławą Broniewicz, córką Józefa Kaspra, za indultem papieskim, w Warszawie, w parafii św. Krzyza.
Dom w Puławach był bogaty i goscinny.
W 1889r. zostaje wyslany do Kazachstanu, by walczyć z zarazą. Po powrocie w 1890 r. otrzymał awans: lekarza weterynarii rządu lubelskiego. W 1893 roku został wysłany do Nowoczerkaska, aby walczyć z kolejną plagą. Po powrocie awansował ponownie. Pod koniec swojej kariery otrzymał tytuł radcy kolegialnego, odpowiednik pułkownika-porucznika. W 1915 r. wyjechał do Radomyśla z bratem, matką Anastazją, a do nich dołączył też syn z powiększoną rodziną. Po rewolucji 1917 roku powrócił do Polski. Puławy spłonęły, Jakubowiska zdewastowane, mimo podeszłego wieku idzie do pracy, by sprowadzić syna z rodziną.
Pochowany jak cała rodzina, we Włostowicach (akt zgonu. 60/1920-P.).

1880, Puławy – 17 stycznia 1955, Puławy

od 1920 r. naucza w Kolegium A.J. Czartoryskiego w Puławach. Ożenił się 16 sierpnia 1913 roku z Julią Heleną Kochańską, córką notariusza, Jana i Seweryny Urbańskiej.
Studiował historię na Uniwersytecie Moskiewskim w latach 1901-04 i 1910. W międzyczasie studiował na Uniwersytecie Krakowskim. Mają trójkę dzieci:

•  Jerzy Brunon Broniewicz,
oficer marynarki wojennej, później inżynier, autor wspomnień «Rodzina Broniewiczów». Opowiada też o swoich doświadczeniach w książce «Nie kazda kula celna…». (ed. MON 1987). Miał dwóch synów:
Tomasz
– Paweł.

•  Halina Bronisława Broniewicz
zwana Lilką, 1918 – ?, studiowała w Szkole Rolniczej w Warszawie, w czasie okupacji mieszkała w Kazimierzu, opiekowała się «Walencją», także byla czlonkiem AK.
Później wyspecjalizowała się w produktach mlecznych.
Zostawiła swoje wspomnienia cytowane przez Jerzego Broniewicza. Miała córkę
– Barbara (1956).

•  Wacław Jan Broniewicz
1923-? najpierw działacz Szarych Szeregow (organizacji konspiracyjnej dla młodzieży), potem ZWZ, potem AK, pseudonim «Szterm», ukryty po wojnie pod innym nazwiskiem. Korzysta z amnestii z 1947 roku, aby rozpocząć studia w Szkole Medycznej. Uwięziony w 1952 roku na 5 lat w wyniku swojej przeszłości : jako były członek AK. Żeni się z Małgorzatą Kowalczyk (drugie małżeństwo). Mieszkają w Szczecinie, potem w Raciborzu. Jego specjalność: chirurgia, w której osiągnął sukces. Mają jedynego syna:
– Antoni (1963).

13 Jakub Izydor Broniewicz

 l0 maja 1848 (lub 1833), Diakonów – ?

zarejestrowany w Reg. Gen. s. 7 i RegNobl. Gub. Lubl. str. 51, 54.

(według M. Zuk, urodzony w 1833 r.)

14 Jakub Stanisław Broniewicz

 20 marca 1855 roku – ?
Jego matka umiera 5 miesięcy po porodzie. Mieszkał i pracował na Ukrainie.
Jedyny syn: Mieczysław.

Walenty h. Radwan Broniewicz

31 marca 1801 r. (lub 1803 r.) Ostrowie (Ostrówek), Wołyń (obecnie Ukraina) – 1 października 1861 r. Warszawa.

Potwierdzenie szlachectwa w Królestwie Polskim w 1850 r. z herbem Radwana (Bon.; Urus.; Sęcz.) (dokument z 12/24 marca 1851 r. nr 12273).

Urzędnik państwowy, księgowy, następnie szef Departamentu Skarbu Rządu w Warszawie.

Pod koniec swojej kariery kierował Departamentem Skarbu w rządzie warszawskim i został Rzeczywistym Radcą Stanu, co dało mu 4-te miejsce na 14 mozliwych («czin», w Cesarskiej Rosji), tak więc pozycję wysoką i rzadką oraz szlachectwo dziedziczne. (To nie jest potwierdzone w biografii ponizej.)
W 1823 r. był księgowym w Mazowieckiej Komisji Wojewódzkiej i mieszkał przy ulicy Bugaj nr 2585. 19 lipca kupił dworek «Gromadczyzna» w Kazimierzu, całkowita powierzchnia majątku wynosiła 90 morgów. Nadaje jej imię «Walencja». Później kupił też działki «Plimkiewiczyny» i «Gienalszczyzny» oraz prawdopodobnie dwa domy przy ul. Gdańskiej 310 i 315.

Pomaga finansowo bratu Jakubowi, który musi wpłacić kaucję, by objąc funkcję kasjera.

Mieszkal potem w Warszawie, ul. Nowolipki.

W ostatnich latach mieszkał na Krakowskim Przedmieściu nr 2668 w domu zwanym «Dziekanką».

Zostawił swoim braciom, Józefowi Kasprowi i Antoniemu, opiekę i zarząd jego majątkiem w Kazimierzu.

W 1860 roku przestał pracować. Był chory.
W testamencie dał żonie wszystko oprócz «Walencji», która miała być podzielona między trzech braci.
Zmarł w 1861 r. (akt notarialny nr 624) w Warszawie, parafia św. Jana. Pochowany 4 października 1861 r. Cm. Powązkowski, kw. 178-II-5 (Bon.; Kur. Warsz. 234/1861; MK Warszawa: St. Jan).

Nie miał dzieci.

Źródła
Polski Slownik Biograficzny
akt małżeństwa n ° 136
akt zgonu nr 624
Jerzy Broniewicz

ok. 1794 – 22 sierpnia 1838
córka Jakuba i Apolonii Gowskiej (?), urodzonej w Lublinie, zmarłej w Warszawie, wdowie po Krępskim (akt nr 460) (MK Warszawa: św. Jan).

27 01 1820 Warszawa – 1880, Puławy
córka Rafała Ignacego (23 10 1785, Włocławek – 17 10 1857, Warszawa), urzędnika Rady administracyjnej, kawalera orderów św. Anny i Stanisława, oraz Kunegundy Stawińskiej (1782 – 16 05 1853 – Warszawa).

Slub 19 sierpnia 1843 r. w Warszawie, ślub w parafii św. Andrzeja (akt nr 136).
Karolina przynosi jako posag 25000 złotych polskich – może to są pieniądze, które zostały przeznaczone na dodatkowe inwestycje.

Posmierci Walentego, Karolina przeprowadziła się do Kazimierza, a następnie do Puław, gdzie zmarła (cmentarz we Włostowicach).

Walenty Broniewicz, mieszkający w Warszawie przy ulicy Bugaj 2585, inwestował w dobra w Kazimierzu Dolnym. W roku 1823 za 12 tys. zł kupił od Agaty Lipoldowej folwark zwany „Gromadczyzna”, położony w Kazimierzu na Górach. Łącznie z nieużytkami folwark miał około 90 morgów. Nowo nabyty folwark został „przechrzczony” i nazwany „Walencja” (leżał w okolicach dzisiejszej ulicy Zbożowej). W 1843 r. Walenty Broniewicz ożenił się z Karoliną Trzcińską, która wniosła w posagu 25 000 zł i być może te właśnie pieniądze posłużyły mu do dalszych inwestycji w Kazimierzu Dolnym. Dokupił wówczas leżące obok folwarki zwane „Plimkiewiczyzna” i „Gienalszczyzna” oraz domy przy ulicy Gdańskiej (nr 310 i 315). Z pamiętników Jerzego Broniewicza wynika, że Walenty Broniewicz legitymował się świadectwem Heraldii Królestwa Polskiego z dnia 12/24 marca 1851 r., nr 12723 księgi B numer kolejny 973. Był radcą stanu w Rządzie Gubernialnym Warszawskim. W ostatnich latach życia mieszkał przy Krakowskim Przedmieściu nr 2668 w Warszawie w domu zwanym „Dziekanka”. W testamencie wszystkie dobra zapisał żonie. Wszystkie, oprócz kazimierskiej „Walencji”, którą zapisał braciom.

Fragment tekstu Ewy Pisuli Dąbrowskiej «Noblesse oblige».
na podstawie książki: Alicja Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego (1815-1915). – PDF, Warszawa: WUW, 2019,
Daty na początku wiersza to minimalna i maksymalna data roczna znaleziona w opisie danej osoby (lub w bibliografii).

1396. Broniewicz Walenty

1834–1835: Rachmistrz 2 kl. w Sekcji Skarbowej Wydziału Skarbowego Komisji Województwa Mazowieckiego, 1834–1835.
1834–1848: Zatrudniony jako rachmistrz II Sekcji Skarbowej w Wydziale Skarbowym Województwa Mazowieckiego, Komisja Rządowa Przychodów i Skarbu. W 1838 został rachmistrzem, następnie w 1847 awansował na referenta dyrygującego Oddziałem Przychodów Stałych w Wydziale Skarbowym Komisji Województwa Mazowieckiego Rządu Gubernialnego Mazowieckiego/Warszawskiego, 1834–1848.
1850–1860: Referent dyrygujący Oddziałem Rewizji Regestów Celnych Sekcji Skarbowej Wydziału Skarbowego Rządu Gubernialnego Warszawskiego, 1850–1854.
Referent dyrygujący Oddziałem Rewizji Regestów Skarbowych, 1855–1859.
Referent w Oddziale Dochodów Niestałych tegoż wydziału, 1858–1860.

Radca honorowy, 1853.
Asesor kolegialny, 1860.
Ordery: za 20 lat nieskazitelnej służby (1858).

Marcjanna h. Radwan Broniewicz

8 kwietnia 1795 roku, Rokitno – ?

Józef Wincenty Fareusz h. Radwan Broniewicz

1 kwietnia 1805, Rokitno – ?

Być może zmarł jako dziecko.

Ale jest też akt urodzenia, w którym Jan Wincenty Broniewicz jest ojcem chrzestnym 2 12 1827 roku w Nabrzuskiej (Wołyń). Czy to Jozef Wincenty? Dziecko ma na imię Karol Mikołaj Sielicki.

Józef Kacper h. Radwan Broniewicz

2 listopada 1806, Rokitno – 22 września 1890, Kazimierz Dolny

Jerzy Broniewicz nazywa go «trzecim z żyjących synów».

Strona jest mu poświęcona.

Ludwika h. Radwan Broniewicz

19 kwietnia 1808, Rokitno – ?

Antoni Jan h. Radwan Broniewicz

8 czerwca 1809, Rokitno – 26 czerwca/8 lipca 1879 Kazimierz Dolny
Tak jak Józef Kasper, mieszkał w Kazimierzu.
Istnieje dokument w języku rosyjskim, który przedstawia go go jako «kierownika miejsca» (dokładność daleka od pewnej).
Kierował «Gienalszczyzną» i «Plimkiewiczyzną», a po śmierci Walentego – odziedziczoną częścią «Walencji».
Opiekował się Karoliną, wdową po swoim bracie Walentym, która mieszkała w Kazimierzu, a później w Puławach z Józefem, synem Antoniego.

Był żonaty dwa razy.
Drugie małżeństwo zawarl znacznie później.

Miał sześcioro dzieci z Emilią Preizner.

Dziennik Urzędowy Gubernii Radomskiej, 1851, nr 26, dod. II

1830? – ?.

Inna pisownia jej nazwiska : Preisner, Prejsner

Drugie małżeństwo, zawarte znacznie później.

Antoni Jan Broniewicz uczestniczył w powstaniu listopadowym (rozpoczętym w 11 1830 r.).
Rząd rosyjski dekretem z 1 maja 1851 r. zobowiązuje wszystkie samorządy lokalne do zgłoszenia do konfiskaty majątku Antoniego Broniewicza, ponieważ «w 1831 r. służąc w armii rewolucyjnej uciekł za granicę (…); po zakończeniu rewolucji wrócił do domu, złożył przysiege homegialna ale wkrótce potem wyjechał za granicę, rozpoczął służbę ochotniczą w 1830 r., został podoficerem, potem podporucznikiem».

Lista imienna oficerów, którzy wykonali przysięgę wierności podaje : “Broniewicz, Antoni, podoficer. Dnia 1 września 1831 r. postąpił na podporucznika, a dnia 30 tegoż miesiąca i roku otrzymał żądaną dymisję. Przybył z woj. płockiego dnia 7 października r. z.”

Dzieci

1 Antoni Szymon Tadeusz Broniewicz

drugie i trzecie imię pochodzi od dziadka Szymona Tadeusza, który w tym czasie mieszkał z Antonim Janem (ojcem) na ulicy Gdańskiej 310.

Antoni uczęszczał do Warszawskiej Szkoły Weterynaryjnej mniej więcej w tym samym czasie co jego kuzyn Wacław Józef Broniewicz, syn Jakuba.
Ożenił się z Rosjanką i wkrótce został weterynarzem gubernatorskim Ufa, (dzisiejsza Republika Baszkirów, Rosja).
Jest informacja o istnieniu trzech synow (istnieje zdjęcie rodzinne).

2 Jozef Broniewicz

1851 (lub 48 lub 50), Puławy – 1928 (1922) Puławy.
Był asesorem – Ławnikiem sądowym. Jest również członkiem-założycielem i aktywnym członkiem «Pomocy» Spółdzielni Rolniczo-Spożywczej. Zorganizował również i aktywnie uczestniczył w Ochotniczej Strazy Pozarnej. Miał duży dom na ulicy Kościelnej, róg Izabeli, gdzie jego żona Natalia z siostrami miała restaurację dla studentów.
W czasie I-ej wojny Józef i Natalia pracowali w konspiracji wojennej POW (tajna organizacja wojskowa utworzona przez Józefa Piłsudskiego), w ich domu był punkt kontaktowy.
Żonaty z Natalią Anielą Niżyńską 1861-1935. Dzieci, umarły za wcześnie:

•  Stanisława 1881-1887,

•  Adam 1888-1888.
Lub 1893-1893.

Wszyscy oni mają swoje groby w Puławach Wlostowicach (patrz zdjęcia). przy głównej alei zaraz za bramą wejściową po prawej stronie (kwatera III). W żelaznym kutym ogrodzeniu,żelazny krzyż z metalowymi tabliczkami.

Jozef  : a.zg. 62/1928-P

3 Bronisława Piotrowska

1854-1875
wyszła za mąż za Jana Piotrowskiego.

4 Anastazja

1855-1873.

5 Henryka Anna Kozakiewicz

1861 – 1888
wyszła za mąż za Kazimierza Kozakiewicza.

6 Marianna Teodora Turkietti

1861 (lub 57) – 1944
wyszła za mąż za Henryka Romualda Turkietti 1860-1936, właściciela miejscowości na wzgórzach Parchatki (kilka kilometrów od Kazimierza).

Marianna jest pochowana w grobie Turkettiego w Puławach Wlostowicach.

Jej dzieci:

1882-1906

1884-1925, bezdzietna

1886-1889

1888-1972

 1890-1941, miała czterech synów

1892-1892, bezdzietna

1894-1915

1902-1944, bez dzieci

? – 1891

Prawdopodobnie są pewne błędy.
Na przykład: narodziny Marcjanny w 1795 roku, podczas gdy wszystkie źródła podają datę ślubu Szymona Tadeusza około 1800 roku.

M. Michniewski mówi, że Józef Kasper Broniewicz jest trzecim synem Szymona. Według naszych źródeł, pojawia się tu jako czwarty.

Źródło:
Strona rodzinna : Małgorzata Zuk
M. Michniewski